bir hadis(e) uzerine.

"Dunya mu'minin zindani, kafirin Cennetidir."
Bu Hadis-i Serif'i hemen hepimiz duymusuzdur. Bu hadisi ilk duydugumda, aciklamasini da soyle duymustum: Mu'minler bu dunyada eziyet cekerlerken kafirler ferah icinde yasarlar.

Bu bana cok mantikli gelmisti. Mu'min'in kusurunun cezasini Cenab-i Hakk kader kalemiyle basina bir musibet gonderip veriyordu, ta ki mahkeme-i kubraya (buyuk mahkemeye) kalmasin. Cezasini bu dunyada gorsun, ahirete yuku hafiflemis olarak gocsun. Kafirin hatalarinin, gunahlarinin ve kufrunun neticesi olarak cehennem verilecegi icin bu dunyada musibetlerle yuku hafiflemez, aksine yaptigi iyiliklerin karsiligi olarak dunyevi zenginlik ve ferahlik verilirdi. Dunyayi isteyene dunya verilir hesabi. Gunahlarinin ve kufrunun agirligi mahkeme-i kubraya birakilirdi.

Bunu tasdik ediyordum evet ama isin bir de su boyutu vardi. Mu'min insan mutlu insan, manevi olarak zangin olan insan idi. Zindanda filan degildi. Inanmayan ise kufrun ve sirtini her seyin sahibine dayamamanin, yani tevekkulsuzlugun getirdigi manevi agirlik icindeydi. Yani cennet filan degildi.

Bu boyle aklima takilirdi, ve hadisin diger boyutunu da tasdik ederdim. Derken gecen gun 10. Lem'a'yi okurken daha once farketmedigim bir bicimde farkettim ki, Ustad Bediuzzaman benim kafama takilan soruya orada aynen cevap vermis:

"Dunyada su mu'min, kismen kusuratindan (kusurlarindan) cezasini gordugu icin dunya onun hakkinda bir dar-i cezadir (ceza yeridir). Dunya onlarin saadetli ahiretlerine nisbeten bir zindan ve cehennemdir. Ve kafirler, madem Cehennem'den cikmayacaklar. Hasenatlarinin (iyiliklerinin) mukafatlarini kismen dunyada gordukleri ve buyuk seyyiatlari (gunahlari) tehir edildigi cihetle (ertelendigi icin), onlarin ahiretine nisbeten dunya Cennetleridir. Yoksa mu'min bu dunyada dahi kafirden manen (mana yonuyle) ve hakikat nokta-i nazarinda (gorusuyle) cok ziyade mes'uddur (mutludur)."

Demek mana nispet etmekle aciga kavusuyormus. Cok sukur Rabbim karsilastirdi.